Με κάθε αντίο μαθαίνεις..

"Ο έρωτας όλα τα φτιάχνει"

"Εσύ θα τον αλλάξεις"

"Άντρας είναι"

"Σε εσένα γυρνάει το βράδυ"

Και πόσα άλλα δεν έχουμε ακούσει.

Μεγαλώσαμε με αυτές τις πεποιθήσεις που τις καταπίναμε αμάσητες.

Καταρχήν μας πότισαν το μυαλό με παραμύθια για το κορίτσι που όλη τη ζωή περίμενε έναν

πρίγκιπα να τη σώσει. Και στο τέλος έζησαν αυτοί καλά...και καλά...

Και συνεχίζουμε ακόμα και σήμερα να τα διαβάζουμε στα παιδιά μας. Να τα εκπαιδεύουμε από 

μικρά, μη τυχόν και λοξοδρομήσουν. 

Και κάνε υπομονή και συνέχισε να συντηρείς τις προσδοκίες σου ότι κάτι θα αλλάξει. 

Και μη μιλάς, θα του περάσει. Και χαμογέλα και λίγο, συμπεριφέρσου σαν θηλυκό, θα του περάσουν όλα. 

Μπούρδες για να δικαιολογούν την απραξία. 

Ο χρόνος γράφει πάνω σου και εσύ που είσαι;

Τα χρόνια περνούν και κάποια στιγμή κάθεσαι μπροστά στον καθρέφτη.

Κοιτιέσαι καλά και ψάχνεις κάτι οικείο. Κοιτάς μέσα στα μάτια σου. Ψάχνεις τη σπίθα σου και βλέπεις ρυτίδες από εδώ και εκεί.

Και θες τη ζωή σου πίσω. Και σου φταίει ο άλλος.

Ξανακοιτάξου στον καθρέφτη. Μεγάλωσες πια.

Εκείνη σου φταίει.